Қуралұлы А. Қазақ дәстүрлі медениетінің энциклопедиялық сөздігі.— Алматы: «Сездік-Словарь» . 2007.
қарын — зат. Сойылған қойдың қарнын жуып шайып, түгін қырып, тазалап, ішіне жел үрлеп, кептіріп қояды. Кейіннен ыстап, оған май салады. Шайқалған майды тұздаған соң, суын сығып осы қ а р ы н ғ а салады. Қарынға салынған май ұзақ сақталады (Қ.Толыбаев,… … Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі
арын — ↓ ныййарын, ссарын Хуымæтæг, æнæаразгæ, цæугæ мивдисæг. Æнæххæст хуыз. Æбæлвырд формæ бирæон нымæцы: арынтæ Æбæлвырд формæ æн ыл: арæн Æбæлвырд формæ æн ыл бирæон нымæцы: арæнтæ йедтæ Ифтындзæг: Æргомон здæхæн. Нырыккон афон … Словарь словообразований и парадигм осетинского языка
арын — з.б.п., ардтон, ардтаин, ардзынæн … Орфографический словарь осетинского языка
қарын аяқ — Әркімнің тамақ ішетін меншікті ыдысы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
арын — 1 (Жезқ., Ұлы.; Қост., Жанг.) екпін, қарқын. А р ы н д а ғ а н қызулы кісі екен (Жезқ., Ұлы.). А р ы н ы бар ат деп ала жөнелетін, алып қашатын атты айтады (Қост., Жанг.). Қырғ. арым (К. Юд., КРС, 73) 2 (Рес., Орын.) аттың бұзылуы, ауыр жүкті… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
қарын жүн — (Талд., Ақсу) қозының туғандағы жүні … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
Арын, Ерлан Мухтарулы — Арын Ерлан Мухтарулы Е.М. Арын … Википедия
қарын терезе — Шынының орнына қарын керілген терезе … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарын шаш — Баланың іштен туғандағы шашы … Қазақ дәстүрлі мәдениетінің энциклопедиялық сөздігі
қарын шашы алынбаған — (ҚХР) 1. жас, сәби. 2. ештеңе білмейтін, түк көрмеген, тәжірибесіз, шалағай … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
